W tekście powyżej wywołaliśmy tematykę odzieżową, więc teraz warto wspomnieć o niej kilka słów więcej.
Przemysł odzieżowy w takim kraju jak Polska i generalnie w krajach zachodnich jest w dość trudnej sytuacji.
Większość topowych marek zleca produkcję w krajach zapewniających niższe koszty wytwarzania – przodują pod tym względem Chiny, Indie czy Bangladesz.
Powoduje to, że wyrób odzieży w Europie jest mniej opłacalny, przynajmniej jeśli mówimy o skali masowej.
Otwiera się jednak nowa perspektywa związana z rosnącym zapotrzebowaniem konsumentów na wyroby premium – wyższej jakości, na bazie unikalnych projektów.
Takie ubrania są siłą rzeczy droższe, a produkowanie ich na miejscu podwyższa ich walory.
Wymagający klient chętniej kupi coś, co zostało uszyte w kraju na bazie najlepszych materiałów i pod okiem rodzimych fachowców.
W skali masowej takie podejście do produkcji jest bardziej ryzykowne, choć nawet czołowe marki świata działają dwutorowo.
Tańsze, regularne kolekcje szyją u podwykonawców z Azji, a luksusowe linie wytwarzają na miejscu.
